अब भी एक उम्र पे जीने का न अंदाज आया । ज़िंदगी छोड दे पीछा मेरा, मै बाज़ आया ।।
Sunday, February 27, 2011
असा श्रुंगाराची मंत्र देणारा गुरु , मदन मित्र वसंत , तुमचे कल्पांतापर्यंत कल्याण करो
प्रदिप्त वह्हीसारख्या,
वाऱ्याने हलविलेल्या,
व पुष्पसंभाराने नत झालेल्या,
अश्या पलाशवृक्षानी व्यापलेली ही धरणी,
या वसंतकालात
लाल अंशुंक धारण केलेल्या
एखाद्या नवोढेप्रमाणॆं भासत आहे !
पोपटाच्या चोचीसारखा
लाल पलाशपुष्पांनी
हृदयें विदीर्ण होत नाहीत की काय ,
अथवा
ती कर्णिकार कुसुमांनी
ती दग्ध होत नाहीत की काय म्हणून
हा कोकीळ पुन्हा आपल्या मधुर कूजनाने,
सुमुखींनी आकृष्ट केलेल्या
तरुणांच्या अंतःकरणावर
घाव घालीत आहे.
ऋतुसंहार - कालीदास
अनु, ज्ञानेश्वर कुलकर्णी.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment