स्थळ वैशाली, वेळ सकाळाचे दहा. प्रसंग - भरपुर गर्दी , भुकेलेलो मी.
अश्या सर्वात जास्त चीड कोणती येत असेल तर चार माणसांचे टॆबल अडवुन बसलेल्या त्या दोघांची. काळ संथ गतीने त्यांच्यासाठी पुढे सरकत असतो, माणसं खोळंबुन मागे उभी आहेत याचे भान नाही, गप्पा म्हणाजे किती, त्या जरुर माराव्यात , पण या गर्दीच्या वेळी व या उपहारगृहात नव्हे, निवांत तास दोनचार तास बसता येतील अश्या ठिकाणी जावुन जरुर माराव्यात. इतर दोघे त्यांच्या मुळॆ जागा असुन देखील भुकेले उभे आहेत हे जाणुन आपण खावुन खसकायचे असते की.
पण . चला यांचे खावुन झाले, आता आपला नंबर. पण. आता यांचे बील येईल, पण.
दोन कॉफी आणा.
एक घोट घेतला, ग्लास खाली ठेवला, गप्पा, परत एक घोट घेतला, ग्लास ........
माझा धीर संपत चाललेला.
सारे केवळ त्या मसाला डोसा, आणि म्हैसुर डोश्यासाठी आणि अर्थात वैशालीच्या माहोलसाठी देखील
No comments:
Post a Comment