अब भी एक उम्र पे जीने का न अंदाज आया । ज़िंदगी छोड दे पीछा मेरा, मै बाज़ आया ।।
Thursday, May 22, 2008
अनुराधा कुबेर, पुणॆ.
ना जानु बालमा मिले कब हु
पीत लगाके पछता रही
सखी मन लागेना ।
आधीच आपल्या माहेरचा कलावंताचे गणे ऐकायचे या विचाराने राजाभाऊंच्या आनंदाला उधाण आलेल त्यात परत त्या परमप्रिय बागेश्री राग गाणार म्हणजे काय ! सोन्याहुन पिवळे. आता पर्यंत
ऐकलेल्या बागेश्री पासुन याचे वेगळॆपण जाणवत होते. कुणी तज्ञ मला हा फरक समजवुन सांगेल काय ?
कधीकधी मला प्रश्न पडतो, रंगमंचावर गायलेले गाणे जास्त रंगत देते की कार्यक्रम सुरु होण्याआधी आतमधे कलावंत तयारी करण्यासाठी गातात ते गाणे
कल के कलाकार संगीत संमेलन, दिवस ७ वा.
परमसौख्याचे, आनंदाचे, सुखाचे, समाधानाचे, दिवस कसे भरभरा भरभरा सरत रहातात, दुःखासारखे ते रेंगाळात का बरे रहात नाहीत ?
आज अनुराधा कुबेर खुपच छान गायल्या, पण केवळ २५ मिनीटॆच त्यांच्या वाट्याला होती.
मन आज अतृप्ततेच समाधान मानतय.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment