कस कायं

पंचवीस, तीस, पसतीस वर्षानंतर देखिल तुमच्या शाळेतले गुरुजन भेटतात व ते तुम्हाला नुसतेच चेहऱ्यावरून ओळखत नाहीत तर अगदी नावानिशी ओळखतात.,

 ज्यांच्या हाताखालुन आजवर शेकडो मुले गेली असतांत, त्यांच्या लक्षात तुमचे गुणदोष पण असतात.

आणि हो , तुम्हाला देखिल तुमची हुळहुळणारी पाठ, जळजळणारा हाताचा पंजा, कानफटीत उमटलेली त्यांची बोटं पण आठवणीत असतात, आणि या मारा तुम्हाला कधीच राग आलेला नसतो हे ही आठवते.