एकदा राजाभाऊ गरवारे महाविद्यालयात वीणा सहस्त्रबुद्धेंच्या कार्यक्रमाला गेले होते.
वीणाताईंनी त्या काळात, स्वातंत्रपुर्व काळात निघणाऱ्या मेळाव्यात जी गाणी म्हटली जायची त्यातले एक गाणे गायले. त्या गाण्याची चाल राजाभाऊंच्या अगदी अगदी ओळखीची.
आपल्या भसाड्‍या, कंपीत आवाजात ते जेव्हा गजाननासमोर ही आपली आवडती आरती म्हणतात तेव्हा गणपतीबाप्पा नक्कीच आपले कान झाकुन घेत असणार
पंचारती करू तुजला गौरीनंदना । हनन करिसी नतजन अध मुषकवाहना ॥
पंचारती करू तुजला गौरीनंदना ।
शुंडाही चर्चियली सिंधुरे बरी, मुक्ताफळ माळ कंठी दिसते गोजीरी ।
रत्नवलय सुर्यप्रभा दाविती करी ।
दुर्वा ..... गर्वी .... त्याचा, प्रिय तुजला, शशी हसला, मज दिसला , विघ्नक्षालना ।
पंचारती करू तुजला गौरीनंदना । हनन करिशी नतजन अध मुषक वाहना ॥
शोभिवंत लंबजठर कटिसी वेष्टीले , पितवसन एकदंत कर्णी कुंडले ।
पाशांकुश धरुनी करी भक्‍त तारिले ।
विद्या..... देशी .... त्यासी ...... प्रणत तुला ।
मममतिला, करी विमला नागबंधना ।
पंचारती करू तुजला गौरीनंदना । हनन करिशी नतजन अध मुषक वाहना ॥
श्रीमद्वीजभोध्वव असुर सिंदुर ।
घेइ पित्याकडून प्रबळ सावर ।
त्रासविले साधुमुनी विप्रसुखर ।
दुष्टा..... वधशी..... देवा..... शरणा तुला, पुरवी लळा, सुखविमला, मज गजानना ।
पंचारती करू तुजला गौरीनंदना । हनन करिशी नतजन अध मुषक वाहना ॥
No comments:
Post a Comment