ये चांद, प्यार मेरा

ये चांद, प्यार मेरा तुझसे ये कहा रहा है , तु बेवफा न होना दुनिया तो बेवफा है !

सब आसरे तो छुटे अब तेरा ही आसरा है ! ( बहुतेक सी रामचंद्र )

व

तु चंदा शीतल कहलाता फिर क्यु मेरे अंग जलाता

फुलसा कोमल बान मदनाका शुल बनके तनमे क्यु चुभ जाता ( स्त्री, सी रामचंद्र )

काल कोजागिरीचा पुर्ण चंद्र पाहिला आणि लतानी गायलेली ही गाणी आठवली। काल चंद्रोदयाचे अविस्मरणीय दृश्य पाहिले , मुंबई शेयर बाजाराच्या उंच इमारतीवरुन तो हळुवार पणे डोके वर काढत होता। अजुन एक दृश्य आठवते, शिरुर वरुन येताना पाहिलेला चंद्रोदयाचे ।