राजाभाऊंच्या उत्तराने त्या बाईंनी एकदम चमकुन त्यांच्याकडॆ पाहिले व काहीही न म्हणता त्यांनी पुढे केलेल्या ताटलीत त्यांनी सातवा मोदक वाढला.
"अजुन किती देवु ? " हा त्यांचा प्रश्न.
स्थळ कोकण महोत्सव, मागोठणॆ आगार. त्या स्टॉलवर उकडीच्या मोदकाचा खासा बेत.
" जो पर्यंत तुम्ही वाढुन वाढुन दमत नाहीत तो पर्यंत " राजाभाऊंनीं त्यांना सांगितले.
आणि राजाभाऊंनी त्या दिवशी आपला शब्द खरा केला आणि मग ओशाळलेल्या राजाभाऊंनी मी नुकताच तापातुन उठलोय, गेले दोन दिवस उपाशी आहे , हा खुलासा केला.
( तरी पण काय झाले ? हा बकासुरी बाणा ? )
आज सकाळ पासुन त्यांच्या बायकोचे चार फोन , तु येथे असायला हवा होतास, आज संकष्टी. मी उकडीचे मोदक केले आहेत.
मग ते वाट वाकडी करुन ठाकुरद्वारी तांबेंकडॆ गेले, " मोदक संपले" हे ऐकुन घ्यायला.
नशिबाने "कोल्हापुरी चिवडा " मधे त्यांना ते मिळाले.
दोन मोदक खाल्यानंतर त्यांना मालकांनी विचारले , "कसे झाले आहेत ?"
"आणखीन एखादा खावासा वाटतो " - इती राजाभाऊ.
एक मागितला तर वेटरनी प्रेमाचा आग्रह करत दोन मोदक आणुन दिले.
कठीण आहे.
बाप्पा तुची भक्तांना बिघडवीसी !
No comments:
Post a Comment