अब भी एक उम्र पे जीने का न अंदाज आया । ज़िंदगी छोड दे पीछा मेरा, मै बाज़ आया ।।
भले राजाभाऊ कोंबडी, मटण खात नसतील , पण ह्या स्टॉलभोवती ते बराच वेळ घुटमळत राहिले.
खाद्यपदार्थांनी नव्हे तर ते बनवणाऱ्याच्या, ते वाढणाऱ्यांच्या हास्याने त्यांना मोहीत केले होते.
Post a Comment
No comments:
Post a Comment