पुरणपोळी संशोधन कमिटी

 पुरणपोळीच्या फोटोवर सुरंगा दाते यांनी आपल्या शैलीत एक चविष्ट, मिठ्ठास असलेली सुंदरशी कविता केली आहे.

चटके बसत असून

जीव ओतून

स्वतःला शिजवणारी चण्याची डाळ,

पोटच्या कटाला आमटीच्या गावी

पाठवल्याचा विरह ,

आणि केवळ सण आहे म्हणून

स्वतःला गुळात झोकून देउन

एकरूप होणे ,

वेलची जायफळ मंडळींची टीका ऐकणे,

आणि सरते शेवटी तलम रेशमी वस्त्रात स्वतःला मढवून

सख्यान्सकट बसणे …

पण आयुष्यात काही स्वस्थताच नाही .

कुणी एक राजाभाऊ व्हिलन म्हणून येतात काय ,

एकीचे हरण करतात काय

आणि

बघता बघता ती नाहीशी होते काय …

डब्यात पोळ्यांची संख्या कमी दिसताच

काळे काकु काय ते समजतात .

तरीच

आदल्या दिवशी

त्यांना भेटायला आलेल्या

पुरणपोळी बचाव समितीच्या शिष्ठ मंडळाची आठवण होते.

काय करणार,

दरवर्षी राजाभाऊ ना

पुरणपोळी संशोधन कमिटीच्या

चेअरमनपदाची पोस्ट द्यावीच लागते

Suranga Daté