Sunday, March 16, 2008

पहाता ती बाला कलेजा खल्लास झाला.

यु खुदा के लिये छिनो ना मेरे होशोहवास । ऐसे नजरोसे ना देखो के खुमार आ जाय ।

मधुबाला वर टपाल तिकीट प्रकाशीत होतय.
दिलीप कुमार आणि मधुबालाचा "तराना" हा माझ्या आवडीचा चित्रपट, काय रोमान्स फुललाय या चित्रपटात, जणु ऐन बसंतात बहालेला पलाश. उगीचच नाही त्या दिलीपकुमारला "सीने मे सुलगते है अरमान आंखोमे उदासी छाई है ! दो चार कदम मंझील थी किस्मत ने ठोकर खायी है । " गात उसासे टाकावेसे वाटले. लता नी ही हे गाणे गायलय पण त्याला तलतनी गायलेल्या गाण्याचा खुमार नाही.


राजहट चित्रपटात "आये बहार बनके लुभाके चले गये" या गाण्यात पण का ती दिसली आहे. जान कुर्बान. पण नायक होण तर प्रदीप कुमार, बरसत की रात मधे हिरो कोण तर भारत भुषण, असते एकेकाचे नशीब.


तर, लोकसता, रविवार वॄत्तान्त मधे "मधुबालावर ’शिक्का’ मोर्तब " हा श्रीकांत बोजेवार यांनी लेख लिहीला आहे. त्यात त्यांनी नेहमीच चुक केली आहे. ते म्हणतात "एकुण या तिकीटाने घोळंच होणार आहेत, तिकीट विकत घेतंल तरी ते पाकीटावर चिटकवुन कोणाला तरी पाठवण्याची हिंमत कुणा लेकाला होणार आहे ? मग त्यांचा पुढे कल्पनाविलास सुरु झालाय ’खाकी वर्दीतला एक तरुण पोस्टमन धो धो पाऊस, आणि आडोशाला थांबलेल्या पोस्टमनला हातातल्या पाकीटावर मधुबाला दिसते ... भारत भूषण ला डिलीट करुन तो अख्ख गाणं आठवतो ’जिंदगी भर नही भुलेगी वो बरसात की रात’ , अश्या अंगाने हा लेख पुढे सुरु रहातो.


या प्रकारच्या टपाल तिकीटा बाबतीत अनेकांचा हा असाच गैरसमज आहे , त्यांना वाटते हे तिकीट, टपाला वर डकवण्यात येते, मग त्या वर ’शिक्का’ मोर्तब होते, पोष्टाच्या उदासवाण्या शाईने मग तो चेहरा विद्रुप होणार. त्यांनी हे जाणुन घेयला हवे की हे टपाल तिकीट "फिलॅटलिस्ट " म्हणजे तिकीटे गोळा करण्या संबधीचे आहे. हे तिकीटे गोळा करण्याचा छंद असलेल्या माणसांना संग्रही ठेवण्याकरीता काढले जाते, टपालावर लावण्यासाठी नाही, ते चांगलेच जपुन ठेवले जाते.

तेव्हा काळजीचे कारण नसावे , सुखाने गावे ’पहाता ती बाला कलेजा खल्लास झाला’.

No comments: