आयसीयु रात्र कितवी ? देव जाणे !

दुनियातले सर्वात मनमोहक लुभावणॆ हास्य कोणाचे ? बालकाचे ? तारुण्यात खळखळुन करणाऱ्या युवक, युवतीचे की प्रेयसीचे की आणखी कोणाचे ?

काल रात्री त्या म्हाताऱ्या बाई चा चेहरा फुललेला बघीतला आणि या प्रश्नाचे उत्तर मिळाले.

तणावपुर्ण वातावरण, ताण नुसता वातावरणात भरुन उरलेला. जीवघेण्या प्रतिक्षेला अंत नव्हता, नुकतेच तिच्या नवऱ्याला आयसीयुत दाखल केलेले. हार्ट ऍटॅक आलेला. ओळखीच्या डॉ. नी नेहमीच्या रुग्णालयात जागा नसलेल्या मुळे या अनोळखी ठिकाणी पाठवलेले, त्या मुळे आधीच चिंताग्रस्त. कोण उपचार करणार ठावुक नाही. भरवश्याचे डॉ. दुर राहीलेले. आत उपचार चाललेले. आत काय परिस्थीती आहे अल्ला ला ठावुक. भरवसा केवळ त्या रहीमते रहीम, रहमदील परवरदीगार वर.

काही वेळाने आत बोलवणे आले. हे असे बोलावणे आले की ताण असह्य वाढायला लागतो, काय ऐकायला लागेल नी काय नाही ? आत जाई पर्यंत जीवात जीव नसतो.

ही इज आउट ऑफ डेंजर नाऊ. हि इज स्टेबल. त्यांच्या जीवावरचा धोका टळाला, केवळ एक वाक्य, दिलासाजनक शब्द, आणि साऱ्या बसंतातील बहार त्या चेहऱ्यावर सामावला गेला.

मी देखील वाट बघतोय वसंताची.