आय सी यु, दळवी हॉस्पीट्ल, नुकतेच तीला आय सी युत हलवलय. थोडया वेळाने मी वडीलांना खाली रुम मधे घेवुन गेलो, थोडयाच वेळात तिला सांभाळायला ठेवलेली बाई धावत धावत खाली आली. सर्वांना बोलवलय. सुन्न अवस्थेत पळतपळत वरतॊ गेलो, नर्स म्हणाली धावु नका, डॉक्टरांचा फोन आहे. मुर्ख बाईनी वेडावाकडा निरोप दिला.
आय सी यु बाहेर, सैफी हॉस्पीट्ल रात्रीचे ११.३० वाजले आहेत, चौघीजण रडत ओरडत पॅसेज मधे गोधंळ घालायला लागल्या,कोणाला तरी आय सी यु, हलवलय. इतर पेशंटचा काहीतरी विचार करा. आय सी यु त खर म्हणजे आत जावु नये, पेशंट डिस्ट्ब होतो, पण लोकांना ते कळत नाही, मग आत सोडण्यासाठी, बाहेर काढायला आलेल्या वॉचमनशी ते भांडत रहातात.
बहुतेकांचे नातेवाईक बऱ्याच दिवसापासुन येथे ऍडमीट आहेत, त्यांच्या साठी हे वातावरण रोजचेच झाले आहे, मग या बायका मोठमोठयाने बोलत बसतात, रात्रीच्या शांत वातावरणात हे बोलण्याचे आवाज किती मोठाले वाटतात.
आत तिचे डायलीसीस चालु आहे. आपल माणुस आपल्याला नेहमीच हवे असते, पण तिचे सफरींग बघवत नाही. परमेश्वर काहीजणांच्या बाबतीत आपला दयाळुपण विसरला असतो, तो फार निर्दयी वागतो. का त्याचे त्यालाच ठावुक
No comments:
Post a Comment