एक सुखद क्षण

खुप दमुनभागुन , दिवसभर मर मर मरमरुन केलेल्या कामाने बेजार होवुन रात्री बिछान्याला पाठ टेकावी आणि लक्षात यावे अरे आपण दिवा मालवायला विसरलो आणि पांघरुणही घेतलेले नाही । अंगात उठण्याचे त्राण अजिबात नसते , जागचे हलवतही नाही , एवढे आपण थकलेलो असतो , ( हा मधला वेळ फार वाईट असतो, झोप डोळ्यावर आलेली असते आणि उजेड झोपुन देत नसतो ) , अश्या वेळी कोणी तरी हलक्या पावलाने यावे आपल्या अंगावर प्रेमाने पांघरुण घालावे व दिवा मालवावा।

पण हा सुखाचा क्षण नशिबात असायला हवा ।