वडीलधारी माणसं सांगतात ते काही अगदीच खोटे नाही.
डोक्याला हात लावुन कधी बसु नये.
" गाडी साईडला घ्या "
पाठुन बाईकवर दोन वाहतुक हवालदार. एका सेकंदात मेंदुत स्कॅनींग चालु. नक्की कशाला हे बाजुला गाडी घ्यायला सांगताहेत ? आणि ह्यांना पटवण्यासाठी काय करावे ?
राजाभाऊ तुम्ही सिग्नल मोडलात ? लेनची शिस्त मोडलीत ?
नाही .
सिटबेल्ट लावला आहे ना ?
हो.
आता कोणते कलम लावतील हे ?
"गुड इव्हनिंग सर "
राजाभाऊंनी एक जोरात चिमटा घेतला. मुंगीने तर मेरु पर्वत गिळला नाही ना ?
चक्क "गुड इव्हनिंग सर ".
"गुड इव्हनिंग, "गुड इव्हनिंग साहेब "
"साहेब माझे काय चुकले काय ? "
मग तशाच मधाळ स्वरात राजाभाऊंनी विचारले.
दोघांचाही सौजन्य सप्ताह सुरु. डोक्यावर बर्फ आणि तोंडात बर्फी.
"साहेब तुम्ही गाडी चालवतांना मोबाईल वर बोलत होतात. "
" माफ करा हं आपला काहीतरी गैरसमज झालेला दिसतोय "
"सर आपण कानाला हात लावुन बसला होतात "
(आता कानाला हात लावणे हा पण गुन्हा ? )
"साहेब कानाला नव्हे डोक्याला. डोके चेपत होतो, काल रात्रीपासुन खुप दुखतयं ’ आणि हा बघा मोबाईल , ब्यागेखाली आहे "
’सर माफ करा हं, आमचं चुकत असेल, ( मध रे मध ) आपला मोबाईल चेक करु शकतो काय ? "
जरुर साहेब जरुर चेक करा ( मधात साखर ). मग दोन चार बटने दाबली गेली.
"हा घ्या तुमचा मोबाईल. तसदीबद्द्ल क्षमा असावी "
"साहेब होतो असा गैरसमज केव्हा केव्हा "
म्हणुन म्हणतो "डोक्याला हात लावुन कधी बसु नये "
खरं सांगायचे म्हणजे वाहतुक पोलीसांच्या अनपेक्षित सौजन्यपुर्ण वागणुकीने धक्काच बसला.
पावसापाण्यात, उन्हातानात , प्रचंड, महाप्रचंड प्रदुषणाच्या विळख्यात हे सारे काम करत असतात.
No comments:
Post a Comment