"गोदीचा समुद्र "

"गोदीचा समुद्र " मुळ जपानी लेखक ताजिमा शिंजी - भाषांतर - उष:प्रभा पागे - वाचायला घेतलय.

"आमचं आभाळ आम्हाला द्या

द्या आम्हाला धरती

आमचा समुद्र आम्हाला द्या

जसा तो पुर्वी होता आमचाच "

गोदी , मत्सालयातील एक महाकाय कासव, बंदीवासात सतत अश्रु ढाळत राहिलेले, याद येते आहे तो समुद्र, ते खुला आसमान, तो निसर्ग, ते मुक्तपणे पोहणे.

गोदी माणसांना त्याला समुद्रात परत सोडायला लावायला भाग पाडतो,

पण,

आता तो समुद्र त्यांचा राहिलेला नाही, तो तर मानवाने केव्हाच प्रदुषीत करुन टाकला आहे, त्या पाण्यात त्याला श्वास सुद्धा घेता येत नाही आहे, आणि त्या समुद्रामधली त्याच्या आठवणीतील जलचार, प्राणीसृष्टी, ती तर केव्हाच नष्ट झाली आहे, उरली आहेते ती त्यांची कलेवरं

समुद्रातील सारी सारी जीवसृष्टी प्रदुषणामुळे नाश पावली आहे.

आता पुढे काय ?