आयुष्यात कधीतरी ,केव्हातरी महत्वाचे निर्णय घेण्याची वेळ येते.
ही वेळ कधीही आपल्यावर येणार नाही याची ठाम खात्री असते, पण ती वेळ येते, सांगुन तर कधी अवचीत पणे, सावध असतांना किंवा बेसावध राहील्या मुळे, मग आपण कधी ते निर्णय तत्काळ घेतो, तर कधी ती वेळ टाळतो, लांबणीवर टाकतो, पण निर्णय घेयचेच असतात, मग आपण ते घेतोही, कधी विचारपुर्वक तर कधी भावनेच्या भरात.
जसे घाईने घेतलेल्याची किंमत चुकवावी लागते तसेच कधी बिलंबाची किंमत देणे भाग पडते. हे निर्णय आपण कधी धाडसाने तर कधी भयापोटी घेतलेले असतात. कधी आपल्या मनाने गेतलेले असतात तर कधी दुसऱ्याचा सल्ला ऐकुन. त्याचे तत्कालीन परिणाम , दुरगामी परिणाम कधी ज्ञात असतात तर कधी अज्ञात, पण त्याचे परिणाम शेवटी आपल्यालाच भोगायचे असतात, ते निर्णय चुकले तर.
बरोबर असतील तर बरच असते.
शेवटी काळच ठरवील निर्णय योग्य का अयोग्य ते. तो पर्यंत चिंता आणि फक्त कारणाशिवाय चिंता. कारण जे होयचे होते ते घडुन गेलेले असते, आता माघारी फिरणे नसते.
जसे घाईने घेतलेल्याची किंमत चुकवावी लागते तसेच कधी बिलंबाची किंमत देणे भाग पडते. हे निर्णय आपण कधी धाडसाने तर कधी भयापोटी घेतलेले असतात. कधी आपल्या मनाने गेतलेले असतात तर कधी दुसऱ्याचा सल्ला ऐकुन. त्याचे तत्कालीन परिणाम , दुरगामी परिणाम कधी ज्ञात असतात तर कधी अज्ञात, पण त्याचे परिणाम शेवटी आपल्यालाच भोगायचे असतात, ते निर्णय चुकले तर.
बरोबर असतील तर बरच असते.
शेवटी काळच ठरवील निर्णय योग्य का अयोग्य ते. तो पर्यंत चिंता आणि फक्त कारणाशिवाय चिंता. कारण जे होयचे होते ते घडुन गेलेले असते, आता माघारी फिरणे नसते.
1 comment:
I agree. Life is about choices and consequences.
Post a Comment