पहला नशा पहला खुमार.

आज या मौसमाची पहिली "कुक" ऐकली, सकाळी कार्यालयात जाताना मग दिवस कसा मस्त प्रसन्नवस्थेत गेला. संध्याकाळी घरी परततांना तो कोकीळ जणु माझी राह बघत होता , पुन्हा एकदा

कुहु, कुहु बोले रे कोयकीया

कोयलीया मत करो पुकार कलेज़वा लागी कटार.

हाय ! ना जाने कितनी बार हम घायल हुवे है !

हमने देखा है जमानेका बदलना लेकीन उनके बदले हुवे तेवर नही देखे जाते !
अब छलकते हुवे साग़र नही देखे जाते तोबा के बाद मंज़र नही देखे जाते !

दरस बिन निरस सब लागेरी !

(अरे हे तर विषयांतर झाले. )

नाभी के दरबार सब मील गावो बसंत रुतु की मुबारक ! यात कोयलने आपला सुर साधायला सुरवात केलीय. संगीतशास्त्राच्या दॄष्टीकोनातुन पहायला गेल तर कोयल तसा बेसुराच, एकच पंचम स्वर धरुन बसलेला, पण हे बेसुरेपण देखील कसे मोहवीत असते.

मग कुमारजी धानी रागात स्वरचीत बंदीश गावु लागतात

आई रुत आई रुत
बोलन लगी कोयलिया बनमे !!
बहार आई अंबूकी मदभरे
गमक रही चहुं दिस बन मे !!