आज राजाभाऊ खुप दुःखी आहेत. दरवर्षी ज्या ज्या वेळी ते व्हींटेज कार रॅली बघायला जातात त्या दिवशी त्यांची मनस्थीती खुप हळवी झालेली असती.
आपण ही आज यात भाग घेतला असता, जर आपण आपली गाडी जतन केली असती तर. या मॉडॆलच्या गाडया पाहिल्या की त्यांना आपल्या गाडीची आठवण येवुन फार वाईट वाटायला लागते.
पार्कींगची सोय नसल्यामुळे गाडी बाहेर काढतांना विचार करायला लागायचा. संध्याकाळी घराच्या लांब कोठेतरी गाडी उभी करणॆ, मग रात्री ती जावुन घराजवळ आणणे, मग त्याचा कंटाळा, गाडी जागच्या जागी उभी राहु लागली. त्यात जुनी गाडी म्हणाजे मगरीचे तोंड व हत्तीचे पोट. कितीही पैसा ओतला, मेहनत केली तरी ती कमी पडायला लागली.
ओरीजनल इटालीयन फिआट , जाणली जायची डुक्कर फियाट या नावाने, १९५७ मॉडॆल.
गाडीचा शेवट अखेरीस भंगारवाल्या कडे झाला.
No comments:
Post a Comment