हवेहवेशी वाटणारी ती बोचरी थंडी, तो सुखद गारवा, ते अभ्यंग स्नान, बायकोने चोळुन चोळुन लावलेल्या उटण्याने ( हे सारे आता उरले आठवणी पुरते , त्यात परत उटणे कुठेशी ठेवले आहे आठवत नाही,( दिवाळी संपली की नंतर सापडॆल कुठे तरी, ही अशी माझी आठवण !) ) आणि मोती साबणाने ( हा साबण मात्र खरा ) , मग नविन कपडॆ घालुन ’पाडवा पहाटेला " भिडॆ बागेत जाणॆ.
भिडे बागेत जाणे ते सौ. प्रतिभा इनामदार, संजीव मेहंदळॆ आणि त्यांच्या सहकाऱ्यांनी सादर केलेला मराठी गीतांचाअप्रतिम कार्यक्रमाचा आस्वाद घेण्यासाठी, दिपावलीचा आनंद द्विगुणीत करण्यासाठी.
उन्ह चढत गेली की या सुमधुर गीतांचा कैफ ? सांगणे कठीण व्हावे.
1 comment:
wow.. mast vatla!
Pratibha tai mazi atte-bahin ahe. mi tila kalvin tumchi daad! :)
Post a Comment