Wednesday, May 06, 2009

आणि अचानक


आभाळात मदमस्त काळे घन दाटुन आले, सौदामीनी कडकडु लागल्या, वैशाख वणव्याने तापलेल्या , होरपळलेल्या प्राणीमात्रास दिलासा देत घन बरसु लागला. मयुराने हर्षीत होत आपला पिसारा फुलवत नृत्य सुरु केले.


आणि अचानक त्याने लाजुन आपल्या पिसारा मिटुन घेतला.



त्याची नजर अचानक त्या कृष्णाकडे गेली.


पण लज्जीत होणारा तो काही एकटाच नव्हता

3 comments:

Unknown said...

sundar..

Asha Joglekar said...

Sunder chitre an matching Oli. pan paoos kharach ala ka ?

Mahesh Savale said...

This my blog link which has my own collections of poetries, gazals plz visit once and comment on it http://punhaekda.blogspot.com/ and try to read each and every poem and comment on the blog only........by take care......