कालचीच गोष्ट.
दुपारी राजाभाऊंना एक पदार्थ खाण्याची अनावर उर्मी झाली होती. कॅंटीन मधे तो पदार्थ बनवण्यात आला होता. पण त्यांनी मन कठोर करतं तो मोह टाळला. डब्यातली गवारीची भाजी जर का खाल्ली नसती ना तर मग कठीण होते.
काही काही वेळा एखादी इच्छा झाली असेल तर ती नंतर का होईना पण ती अनपेक्षितरीत्या अवचीत पुर्ण होते खरी.
संध्याकाळ. चायनीज जेवायला " फॅंट कॉंग "मधे जायचे ठरलेले. मधेच कधीतरी मग जागा बदलली. "डायनेस्टी "मधे मग चायनीज जेवायला जाण्याचे ठरवले. काळेकाकूं खुष झाल्या. येथले जेवण त्यांना आवडते, मग या बाबतीत आपल्या नवऱ्याशी त्यांचे मतभेद का असेना.
पण ही जागा अनेक वेळा त्यांना हुलकावण्या देत आली आहे.
बिच्चारी,
काल पण "डायनेस्टी " च्या दारात पोचुन पण आत जाणे झाले नाही, जाणे झाले ते बाजुच्या "योको सिझलर्स " मधे दुपारी न खालेले "सिझलर्स " खायला.
युवराजांनी राजाभाऊंना बेक्ड बिन्स असलेले सिझलर्स मागवले.. मजा आली.
गंमत म्हणजे ह्या योकोचा बेत त्यांनी ठरवला नव्हता.
No comments:
Post a Comment