Thursday, May 31, 2007

KATHAK BY SHARVARI JAMENIS AND RUJUTA PADHYE- FROM http://www.youtube.com/user/khalipon





THIS IS NOT MY CREATION.
WITH THE KIND PERMISSION FROM SHINJI, I HAVE UPLOADED THOSE VIDEOS ON MY BLOG FROM http://www.youtube.com/user/khalipon.. HE IS LEARNING TO PLAY TABLA AND HAS UPLOADED GOOD VIDEO CLIPINGS ON TABLA, ON ZAKIR HUSSEIN , ON KATHAK ETC IN YOUTUBE.


I AM A ADMIRER OF THOSE TWO YOUNG AND VERY MUCH TALENTED ARTIST FROM PUNE AND I HAVE ATTENDED THEIR PROGRAMS AT Y.B.CHAVAN CENTRE, MUMBAI.

Monday, May 28, 2007

Pakhawaj Kacheri

Sarod - Riccardo Battaglia and Rajdeep Barot

Flute- Himashu Nanda - Kal ke Kalakar Sammelan

कल के कलाकार - सुखद शेवट

आधीच बागेश्री राग अस्मादीकांना घायाळ करणारा, "सखी मन लागेना, ना जानु बालमवा मिलन कब होगा, प्रीत लगाके पछता रही सखी मन लागे ना". कल के कलाकार संमेलनाने आपल्या देश्याच्या भौगोलीक सीमा यंदाला ओलांडल्या, शुक्रवारी चक्क इटालीचे रिकार्डो बटाग्लीया यांचे, मुंबईच्या राजदीप बारोट समवेत सरोद वादन होते. त्यात त्यांनी बागेश्री राग सादर केला. दिल खुश हुवा. लखनौ वरुन आलेल्या मोहंमद रईस खान यांनी सारंगीवर वाजवलेला राग यमन ही लोभावुन गेला.
गुरुवारी मुंबईच्या श्री. विनायक प्रभु यांचे गायन सर्वात उत्तम झाले असे ऐकले, नेहमी प्रमाणे मी ते ऐकायला नव्हतो.
या दिवशीचे प्रमुख आकर्षण होते ते पखावाज कचेरीचे, यात बहार आणली श्री. वरुण कुमार झा ,संगीत कुमार पाठक, अनिरुद्ध शिर्के, विवेकानंद कुरांगळे व प्रताप पाटील यांनी. पाच पखावाज एकत्रपणे वाजताना ऐकणे हा एक सुखद अनुभव असतो. दुसरे आकर्षण होते ते श्री सतीश क्रूष्णमुर्ती यांचे म्रूदुंगम वादन. त्या आधी श्री. हिमांशु नंदानी आपल्या बासुरी वादनानी लोकांना नादावले होते. तबल्यावर त्यांना साथीला होते ते दोन दिवसापुर्वी बेला बहार वाजवलेले श्री. नवीन गंधर्व.
आयुष्यात प्रत्येक घटनेला शेवट असतोच, त्या प्रमाणे कल के कलाकार संमेलन काल रविवारी २७/०५/०७ रोजी तबला कचेरीच्या शेवटच्या कार्यक्रमाने समाप्त झाले.
या चांगल्या गोष्टी संपताना हुरहुर लावुन जातात. काल माझ्या मुलास मी मारुनमुटकुन शेवटच्या सत्रास घेवुन गेलो व जबरदस्तीने, रडतरखडत त्याला शेवट पर्यंत बसवले. त्याला ही तरुण पिढीचे गुण कळले पाहीजे. तो गिटार शिकत आहे. मग मला वाटते त्याला ही कुठेतरी मनात हे जाणवले असावे.

Besanacha Thala and Rukhwath



In Maharashtrian's marriages, its customary to prepare, decorate and display Besanacha Thala along with Rukhwat. The Besan was cooked by my wife and decorated by my father during my cousin's marriage.

Friday, May 25, 2007

श्री. धनंजय जोशी - गायन- कल के कलाकार



व्यवसायाने नांदेडला अभियांत्रिकी महाविद्यालयात्त प्राध्यापक असलेल्या श्री. धनंजय जोशी यांनी आजच्या सत्राची सुरवात राग बिहाग ने केली आणि आपल्या गाण्यांनी सर्वांची मने जिंकली, परत यांचे गाणे ऐकणे नशीबी केव्हा असावे ?
कल के कलाकार संमेलन दिवस ७ वा.
२ रा कार्यक्र्म होता कोलकोत्या वरुन आलेल्या श्री. रितोम सरकार यांच्या गिटार वादनाचा. त्यांच्यानंतर पुण्याच्या धनश्री नांदुरकर-कुलकर्णी यांच्या गायनाचा. धनश्रींनी मधुवंती रागातील बंदीश गायली, मजा आली.

श्री. नवीन गंधर्व -बेला बहार = कल के कलाकार






आयुष्यात प्रत्येक गोष्टीला प्रथमवेला असते, आजच्या रात्री बहार आणली ती श्री. नवीन गंधर्व याच्या बेला बहार या वाद्याच्या वादनानी. मुळचे तबला वादक असलेल्या नवीननी आज प्रथमच रंगमंचावर बेला बहार सुरेल वाजवले आणि सर्वांना मंत्रमुग्ध केले. काय झिंझोटी रंगला होता म्हणुन सांगु, रात्र कधीही संपु नये, नवीनचे वाजवणे कधीही थांबु नये, अश्या अवस्थेत, परीक्षकांनी वेळ संपल्याची खुण केली, नवीनला आपले वादन आवरते घ्यावे लागले आणि रसिकांचा हिरमोड झाला. काळ, वेळ गोठवुन ठेवता आले असते तर किती बरे झाले असते. निदान घडयाळेतरी बंद पडायला हवी होती. माझीही हे वाद्य ऐकण्याची प्रथम वेळ होती, का पण का, आयुष्यात चांगल्या गोष्टी फार लौकर का संपतात ते केवळ देवच जाणे. लोकांसमोर बेला बहार प्रथमच वाजवण्याची वेळ असल्यामुळे नवीन तसे धास्तावले होते, ही तर केवळ सुरवात आहे, ह्या गुणी कलावंताचे, नवीनचे भवितव्य उज्जल आहे. त्याचे जेवढे कौतुक करावे तेवढे ते थोडेच आहे ,मस्त मजा आली, आत्मापर्यंत पोहोचणारे संगीत, आजची ही तरुण पिढी भरभरुन आपल्याला देत आहे.

कधीतरी भारावल्या अवस्थेत जाणवते "आता बस्स , हाच क्षण खरा, आता ह्याच्या पुढे काहीही नको, मन तॄप्त जाहले आहे." परमेश्वर कॄपेने असे क्षण आयुष्यात बार बार येवोत, नवीन ने असेच लोभीवणारे संगीत ऐकवावे आणि मी ते ऐकत रहावे.
आमेन.

आजचा सुर सिंगार संसद आयोजीत कल के कलाकार संमेलनाचा ७ वा दिवस. केवळ सुर सिंगार मुळेच या देशभरच्या तरूणांचे, गुणीजनांचे न्रुत्य, गायन, वादन पहाण्याची, ऐकण्याची सुवर्णसंधी मिळते, ऐरवी हे कसे शक्य होते ?
ps -Bela Bahar is little known rather unknown instrument. It's a life mission of Naveen to introduce the instrument to the world. If any one wants to know more on BelaBahar, please feel free to contact Shree Naveen Gandharva. His mobile no. is 9820207827.
I wish him, best of luck in his mission.

Tuesday, May 22, 2007

कल के कलाकार - कथ्थक - नम्रता शहा - अहमदाबाद

कल के कलाकार संमेलन - ५ वा दिवस

Minakshi Chandra/ Priyanki Gupta / Shashwati Garai - From Kolkotta and Mumbai - Odissi Trio on Tuesday 22/05/07 at Kal Ke Kalakar Sangeet Sanmelan.

या अभागी माणसाने आयुष्यातले ५ दिवस वाया घालावले, आपल्या नाकर्माने दुसरे काय ? वर्षभर ज्या कार्यक्रमाची वाट बघायची तो सुरु झाल्यावर थातुरमातुर सांसारीक कारणे सांगत त्याला जाण्याचे टाळावे ! लानत है तुझपर. आजपण जेमतेम तीनच कलाकारांनी सादर केलेले कार्यक्रम बघीतले व घरच्यांच्या सेवस हजर झालो. कस व्हायचे अस्मादीकांचे ?

भावगीत

Track06
Track06.cda
Hosted by eSnips

Monday, May 21, 2007

Cow on Mumbai-Pune Expressway

Hey there is a cow on my expressway. On the way to Pune I noticed a cow near Kamshet - 1 Tunnel on the expressway. The fence must have opend somewhere. The Express way needs to be propoerly closed from the sides to avoid such unwanted visitors. This could cause a serious accidents.

FOOD PLAZA'S ON MUMBAI-PUNE EXPRESSWAY

What we really want is a decent food plaza's serving clean, hygenic. tasty food at reasonale rates, restaurants with good ambiance, managed by throughly professionals, on Mumbai-Pune Express-way. Nervertheless to mentioned clean washrooms also required. The current food plaza's from Pune to Mumbai are in pathetic conditions.

Am I asking too much ? Afterall we have to campare the Expressway with International Standards, norms and practices.

Friday, May 18, 2007

कल के कलाकार संमेलन - एक अस्मरणिय अनुभव न चुकवण्यासारखा




वर्षभर ज्याची वाट पहात होतो ते " कल के कलाकार" संमेलन आज पासुन मुंबईत सुरु झाले. उदयन्मुख, तरुण, प्रतिभाशाली, गुणी कलावंताचा ओघ , आसेतुहिमाचल, संपुर्ण देशातुन, आज पासुन पुढील सबंध आठवडाभर मुंबईत सुरु झालेला आहे, या कल के कलाकारांना पहाण्याची, ऐकण्याची, सुवर्णसंधी आपल्याला केवळ सुर सिंगार संसद याच्या मुळेच मिळते. गेली कित्येक दशके देशाच्या कानाकोपऱ्यातुन उत्तमोत्तम तरुण कलावंताचा शोध घेत, त्यांना प्रोत्साहन देत , पुढे येण्याची संधी मिळवुन देण्यासाठी, त्यांना आपली कला रसीकांपुढे सादर करण्यासाठी योग्य ते व्यासपीठ मिळावे या चांगल्या हेतुने ही संस्था हे संमेलन आयोजीत करत आले आहे. आजच्या अनेक महान कलाकारांनी आपल्या सुरवातीच्या काळात या संमेलनात आपली कला पेश केली होती, हे विशेष.

आता पर्यंत आपण कालच्या कलावंतांना खुप पाहात आलोय, ऐकत आलो आहोत, केव्हा केव्हा वेळ प्रसंगी सहनही करत आलो आहोत (माफी असावी). आज काळाची गरज आहे ती आपण या "कल के" उद्याच्या कलाकारांना, प्रोत्साहन देण्याची, आपली दाद देण्याची, शाबासकी देण्याची. परत वरती हा कार्यक्रम विनामुल्य असतो. कदाचीत याला हजेरी लावणे हे स्टेटस सिंबॉल नसावे, या संमेलनाचे महागडे टिकीट नसावे म्हणुन दुर्देवाने या एका सुंदर कार्यक्रमाला लोकांची फार कमी प्रतीसाद मिळतो, त्यांची उपस्थिती तुरळक असते. याचा मात्र बराचसा दोष आयोजकांकडे जातो असे मला वाटते. या संमेलनाची पुरेशी माहीती लोकांपुढे पोहोचतच नाही, वर्तमानपत्रात तर याची जाहीरातच दिली जात नाही, प्रेस रिलीज ही दिले जात नसावे. लोकांना कळणार कसे ? कदाचीत ही संस्था आर्थिक अडचणीतुन जात असावी, हॉलचे वाढीव भाडे न परवडल्याकारणे यंदाचे संमेलन रद्द होणार होते. विद्यापीठाने कमी पुर्वीच्याच दरात हॉल उपलब्ध करुन दिल्यामुळे आज हे संमेलन होत आहे. ही बाब आपल्या सर्व रसीकांसाठी, कलाप्रेमींसाठी लांछनास्पद आहे. ज्या समाजात कलेची जोपासना करणाऱ्या एका संस्थेवर ही वेळ येवु शकते त्याला काय म्हणावे ?

दरवर्षी मे महिन्यात हे संमेलन विद्यापिठ विद्यार्थी भवन , बी रोड, चर्चगेट, येथे आयोजिले जाते. आजच्या कार्यक्रमाची सुरवात रोरकेला येथुन आलेल्या श्री देबाशीश पटनाईक यानी ओडीसी नॄत्याने केली. दि. १८ ते २२ पर्यंत ओडीसी, भरतनाट्यम, कथ्थक, मोहीनी अट्ट्म, आदी नॄत्यप्रकार सादर केले जाणार आहेत, २३ मे ते २६ मे रोजी शास्त्रीय संगीत ( गायन व वादना) चे कार्यक्रम होतील. वेळ संध्याकाळी सहा वाजता. रोज ८/९ कलाकार असतात.

२५ मे रोजी शेवटी पखावज कचेरी व २६ व २७ मे रोजी तबला कचेरी चा कार्यक्रम तर चुकवुन चालणार नाही, ५ पखावज १ मॄदुंगम तसेच १० तबला एकदम वाजताना ऐकणे वेगळीच अनुभुती असते. २८ मे रोजी भजन संमेलन, २६ मे रोजॊ श़बे गज़ल, ३० मे रोजी जयदेव हिदी चित्रपट संगीत संमेलन ही आहे. चार पाच महीन्यापुर्वी स्वामी हरीदास संमेलनही झाले, केव्हा झाले कळलेच नाही.

आज मात्र माझ्या नशीबात आजचे कार्यक्रम बघणे लिहीले नव्हते, घरगुती अडचणी मुळे, लगेचच उठुन यायला लागले. अभी रात बाकी है , बचेंगे तो और भी देखेंगे.

Wednesday, May 16, 2007

प्रथम पारितोषिक


या सुरेख रचनेला सर जे जे कलामहाविद्यालयात वार्षिक कला प्रदर्शनात प्रथम पारितोषिक मिळाले

Disaster Cell of BMC.

From a Disaster Preparedness Meeting today with the Municipal Commissioner:

If you believe that any particular area in your locality can be prone to flooding due to some specific problem that has not been attended to e.g. uncleared garbage, uncleared debris, choked storm water drains, incomplete or shoddy work by utility companies, etc., please inform so that it can be set right before the monsoon.

If you do so via the SATYA form in www.karmayog.org (accessible from the home page or directly at www.karmayog.org/complaints/index.aspx ), we shall co-ordinate with the Disaster Cell of BMC.

Tuesday, May 15, 2007

लायन गेट


लायन गेट बाहेरील भिंतींनी कात टाकली आहे, नव्या नवलाईनी त्या सजल्या आहेत

Monday, May 14, 2007

हात तुजा हातात

उतार वयात हाच हात देतो आधार प्रत्येक पावलांवर

हात तुजा हातात धुंद ही हवा, आयुष्याच्या नव्या वाटचालीस सुरवात करताना, एकामेकासोबत नवी सोनेरी स्वप्ने रंगवण्यासाठी हात हातात घेताना,

बहावा


या फुललेल्या, बहरलेल्या बहावा सारखेच माझे मन आनंदाने फुलुन यावे , चर्चगेटला एरॉस बाहेर.

स्पेशल आनंद भुवन


माटुंग्याच्या पलीकडेही दाक्षिण्यात्य पदार्थाचे जग आहे हे जेव्हा माझ्या लक्षात येवु लागले तेव्हा विस्म्रूतीत गेलेली अनेक उपहारग्रुहे हळूहळू मनाच्या गाभाऱ्यात्तुन बाहेर डोकावु लागली. अश्या कोणत्या जागा आहेत की ज्या अजुनही मॅड क्राउड पासुन दुर आहेत, जेथे अजुनही मुळची दाक्षिण्यात्य पदार्थाची चव कायम आहेत ? मग सुरु झालेली आमची भटकंती प्रथम पोहोचली ती फोर्ट मार्केट जवळील " स्पेशल आनंद भुवन" मधे.
या आनंद भुवनच्या रंगरुपावर, दिसण्यावर जावु नका, येथे मी भुलेल्या पोटी सेट डोसा व सादा डोस्यावर तुटुन पडलो, आजुबाजुच्या कार्यालयात काम करणाऱ्यांमधे हे एक आवडीचे ठिकाण आहे. त्या दिवशी बरेच जण मैसुर बोंडयाचा आस्वाद घेताना दिसत होते, माझी उपमापोहे मिक्स ही आवडीची डिश हि येथे दिसली.
नीर डोसा, उडंदु डोसा, कोकोनट सेवीयां साठी येते परत जायचे आहे.

Thursday, May 10, 2007

Nachanichi Bhakari - Advantage of being Blogger-


Mahek's Kitchen: NACHNI ROTI......

After reading this blog on Nachni Roti, I casually mentioned the post and the recipe to my friend's wife, and to our pleasure, we were invited for dinner next day at their residence. The menu was very simple yet extremely tempting, mouthwatering. very nutritious , healthy, very cooling, the best during the summer days. Pipping hot Nachinichi Bhakari directly from Frying Pan to Dish, Pithale, Salads, Green kairichi Chutney, Lasanachi Chutney , Chilled Curd Rice, Aamti bhat, and superb curd. The added attraction was loni and shuddha homely ghee for topping up on bhakari. It's all about licking the fingers.


(Rice flour was added to Nachni flour)


Thanks everybody for such lovely feast .

Sunday, May 06, 2007

राम आश्रय, माटुंगा


मोरुची बायको भल्या सकाळी मोरुस म्हणाली, मोरु उठ, आज रविवार, तु दिलेले प्रॉमीस याद आहे ना, मग अस्मादीक उठले, राम आश्रय, माटुंगा मधे आपल्या बायकोला घेवुन ’कोकोनट शेवई’ खायला घेवुन गेले. (फक्त रविवारी मिळतात) माझा एक पारशी मित्र नेहमी म्हणत असतो की "सबंध जगात जेवढ्या पारशी व्यक्ति असतील त्या पेक्षा जास्त मद्रासी माणसे माटुंग्यात असतील. मग ह्या सर्वांच्या जिव्हा तृप्त करण्यासाठी ह्या भागात अनेक मद्रासी उपहारगृह आहेत, माटुंगा रेल्वे स्टेशन समोरचे, कोपऱ्यावरचे राम आश्रय हे त्यातले एक.
अनेक रविवार सकाळचा आमचा हा अड्डा असतो. राम आश्रय मधे गरमागरम ईडली, वडे, उपमा, नीर डोसा, शिरा, पोंगल अवियल, कोकोनट शेवई, सादा डोसा, रवा डोसा, कांदा उत्त्तप्पा, आदी हादडावे, वर मस्त पैकी गरमागरम कॉफी रिचावी, बस्स, तबीयत खुश होवुन जाते. आम्ही ग्रॅटरोड वरुन, माझी बहीण भांडुपवरुन व आत्याबाई जुहुवरुन केवळ ह्या ख्याण्यावरील प्रेमापोटी येथे एकत्रित येतो.
या विभागातले आमचे दुसरे आकर्षण म्हणजे तेलंग रोडच्या कोपऱ्यावर असणारी हार, फुलांची दुकाने, येधे लटकवलेले मनोवेधक, खुशबुदार, रंगीबेरंगी हार पाहिले की आम्हाला "निदान हे हार गळ्यात घालण्यासाठी तरी, परत लग्न करावेसे वाटते (अर्थात एकामेकाशीच , असत नशिब एकेकाचे )"
आता पर्यंत परप्रांतीय आपल्यावर, मराठी माणसांवर अतिक्रमण करत असत, आता त्यांनी एकामेकावर करण्यास सुरवात केली आहे, या मद्रासी उपहारगृहांचे मुख्य आश्रयदाते गुजराती माणसे झाली आहेत, खरच, खाण्याचे शौक करावेत तर त्यांनीच, भल्यासकाळी, नुसतेच केवळ आपल्या कुटुंबीयांनाच घेवुन नव्हे तर मित्रमंडळीसमवेत ते खाद्यपदार्थांचा आस्वाद घेण्यासाठी गर्दी करतात.
या गर्दीचा एक तोटा म्हणजे मग हळूहळू मुळच्या चवी जराश्या बदलत जातात, पुर्वीचा दर्जाही रहात नाही, आरडाओरडाही बराच असतो, त्यांची गंमत चाललेली असते पण इतरांच्या कानांचे पडदे फाटायची वेळ येते. अफाट गर्दी टाळुन येथे जाणे खरे. आज मी ओनियन रवा डोसा मागवला तो अर्धाकच्चाच दिला गेला, कारण हा करणे वेळखावुपणाचे आहे, गर्दीचा टाईमाला हा करणे कठीणच, कोकोनट शेवाईंचा दर्जा ही घसरलेला वाटला. सादा डोसा मागवला तो ही तयार होण्यासाठी पुरेसा वेळ दिला गेला नव्हता.
कधीतरी मला आता आमचा अड्डा बदलायला हवा, शंकर मठाशेजारील "मणीज " मधे दोनतीन वेळा आम्ही गेलेलो आहोत, परत आता तेथे जावुन पहायला हवे, किंवा मग शारदात जावुन कसे काय आहे याचा स्टॉक घेयला हवा.

Friday, May 04, 2007

द ब्रेडविनर " व "परवानाज जर्नी"

मानवाला मानव म्हणुन जगुन न देणाऱ्यांना यातुन काय मिळते? सत्ता , संपत्ती की आणखी काही ? काही पुस्तके मन खुप अस्वस्थ, सुन्न, बैचैन करुन सोडतात, दिवाणखाण्यात, भरल्या पोटी वाचताना जर आपली ही स्थिती, तर हे हाल, कष्ट, सहन करणाऱ्यांचे काय होत असावे? तालिबानी राजवाटीत अपार छळ,यातना सहता सहता गलितगात्र झालेल्या मोठयामाणसांमधे, आपल्या कमाईतुन केवळ घर चालावे ह्या हेतुने केस कापुन, पुरुषी कपडे घालुन काबुलच्या बाज़ारात. तालिबान्यांची नजर चुकवीत, फेरीवाल्याचे काम करणारी १२-१३ वर्षीय परवाना ही मुलगी "द ब्रेडविनर " मूळ इंग्रजी लेखिका डेबोरा एलीस, अनुवाद अपर्णा वेलणकर या पुस्तकाची नायीका. हे पुस्तक वाचताना, नकळत त्यात समरस होताना, खुप आत कोठेतरी जखम भळभळायला लागते. आपले हे सोंग उघडकीस येण्याने तिला मिळणार असते ते केवळ मरण.
हाच काय तो प्रवास प्रगत मानववंशाचा ?
आज ह्या तीन पुस्तकांच्या मालिकेतील दुसरे पुस्तक "परवानाज जर्नी" चा अनुवाद वाचायला घेतला. इंग्लंडला जावुन उच्चशिक्षण घेतल्याची शिक्षा म्हणुन तुरुंगात भोगलेल्या त्यात झालेली मारहाण सहन करीत पिचलेल्या परवानाच्या अब्बुचे अल्लाला प्यारे होणे, व त्यांच्या शिवाय आपल्या अम्मीला, दोन बहीणींना, लहान भावाला शोधायला निघालेल्या या तेरा वर्षीय परवानानी हे आयुष्य किती सहन केलय ! का तर तिला फक्त या क्रुर जगात जिवंत रहायचय म्हणुन. ह्या प्रवासात ती आपल्याबरोबर हसन या तान्या मुलाचे, पांगळ्या लहान आसीफचे, मानसीक स्वास्थ हरपलेल्या लहान लैलाचेही ओझे वाहत रहाते, जिथे स्वःताच्या जगण्याचा भरवसा नाही तेथे परकीयांसाठी ती अपार कष्ट करते, शिळेपाळे, बुरशी आलेले अन्न, कागद, गवत काय वाट्टेल ते खावुन, घाणेरडयातील घाणेरडे पाणी पिवुन, प्रसंगी उपासमार सहन करीत, अत्यंत प्रतीकुल परिस्थितीत, जिवावर उदार होत, जवळपास होणारा बॉम्बवर्षावातुन जीव वाचवीत, मधेच प्रेतासमवेत रहात, पायी अगणित मैल नी मैल वाटचाल करीत, अखेरीस हा तांडा पोहचतो तो निर्वासीतांच्या छावणीत. येथेही आयुष्य अमानावीच असते, पण त्यातल्या त्यात दिलासा म्हणजे परवानाला येथे आ़खिरीस भेटतात ते तिची अम्मी, मोठी बहीण नूरीया, धाकटी बहीण मरीयम आणि छोटा भाऊ अली. दुर्देवाची गोष्ट म्हणजे पेरलेल्या सुरुंगातुन आकाशातुन विमानांनी टाकलेल्या वस्तु गोळा करण्यासाठी धडपडणाऱ्या लैलाला, तिला गमवायला लागते, कधीकधी वाईटातुन चांगले निघते, लेलाच्या मॄतदेहाशेजारी बसलेल्या बाईचा आवाज ओळखीचा वाटला म्हणुन तिचा बुरखा उचलला तर परवनाला मिळते ती तिची अम्मी. काही दिवसानी तिचा छोटा भाऊ पण जातो,डॉक्टर, ओषधपाण्या अभावी.

आज परवाना जगते आहे ती सर्वांना घेवुन एके दिवशी फ़्रान्सला जाण्याचे स्वप्न ऊराशी बाळगत.

या मालीकेतील तिसरे पुस्तक "मड सिटी "

Wednesday, May 02, 2007

दुर्वांकुर डायनींग हॉल, टिळक रोड, पुणे


वट्ट जेवले तट्ट फुगले घरी जावुनी स्वस्थ निजले । बायको म्हणे काय झाले अग *** माज्जे पोट्ट फुगले ॥ दुर्वांकुर डायनींग हॉल, टिळक रोड, पुणे, मधे भरपेट जेवल्यावर दुसरे काय होणार ? ह्या दिवसात रविवारी तर चंगळच असते. अमर्यादीत आमरस व जिलेबीचे सुग्रास जेवण आणखीन काय हवे जातीच्या खव्वयांना हाणायला ? सोबतीला थालीपिठ आहे, कोथिबिंर वडी आहे, दहीवडा आहे, चार प्रकारच्या भाज्या आहेत, दोन प्रकारच्या भाकऱ्या आहेत, डाळ, ताकाची कढी आहे. काकडीची कोशिंबीर आहे, विविध चटण्या, लोणची आहेत, ताक तर आहेच वर मुगाच्या डाळीची खिचडी आहे आणि ह्या तृप्तीत भर टाकायला आखिरीस वरणभात वरती साजुक तुप आहे. हे सर्व रु,१००.०० मध्ये. इतर दिवशी रु. ७०.०० पण त्यात गोड पदार्थ वेगळे घेयला लागतात.
दुर्वांकुर मधल्या आतिथ्याबद्द्ल काय म्हणावे, अहो थाळीतील एखादा पदार्थ संपण्याची खोटी, ताबडतोब तो थाळीत भरला जातो, वर परत त्यांची माणसे सतत येवुन काय हवय का सतत विचारत असतात, फर्माईश करण्याची खोटी, लगेचच पानात पदार्थ हजर.
कोण ते खवचटपणे सांगते की पुण्यात "पुढच्या वेळी याल तर जेवायलाच या" असे म्हणण्याची पद्ध्त आहे ?

Diabetes- Free on-the-spot testing for blood sugar

India has become the Diabetes Capital of the world, but many diabetics remain undiagnosed because they have never had their blood sugar level tested !

Free on-the-spot testing for blood sugar every Monday, Wednesday & Friday in May from 12 - 6 pm at Health Education Library for People, Gr. Flr., Nr.Excelsior Cinema, 206, Dr. D. N Road, Wallace Street, Fort, Mumbai. Tel: 65952393 / 65952394. Email: helplibrary@gmail.com

Offer your good deed via www.karmayog.org .