Friday, May 27, 2022

ओये काके

 राजाभाऊंच्या पोटात कधी कोणते खाणे जाणे असेल ह्याची त्यांना पण कल्पना नसेल.

आज सकाळी बाहेर पडले तेव्हा त्यांच्या मनाशी ठाम निश्चय  झाला होता. काही हो होवो आज "उडपी "ला भोजन करायला जायचे म्हणजे जायचेच. 

पण हा विचार करतांना मनात कुठेतरी खोल तळात त्यांना ही ठावुक होते की हे शक्य नाही, कदापी शक्य नाही. आणि मग झालेच तसे. नेहमीप्रमाणे " मोडता " आड आलाचं. 

चल गं सखे वृदांवनी जावु, सात्विक आहार करु, इस्कॉन मधल्या "गोविंदा " मधे भोजन करावयासी.  रामा नाहीतर नाही निदान कृष्णाचे दर्शन तरी घेऊ.

"गोविंदा" मधे अपेक्षेप्रमाणेच तुफान गर्दी. गुर्जर भाई आणि भाभींची. नुसता कलकलाट, आरडाओरडा, गोंधळ आणि गोंधळ. ही माणसं कधी शांतपणे बसुन की बसुन शांतपणे जेवत नसतील काय ? त्यात परत टेबल मिळाले ते अगदी दरवाज्याकडचे. वय झाले, आता राजाभाऊंना आवाज सहन नाही होत.  तेथुन राजाभाऊ उठले आणि गुजरातला पोचले. गुजराती थाळी खाण्यासाठी "सम्राट" मधे. दरवाजाबाहेरील तोबा गर्दी. ही लोकं कधी घरी जेवण करतच नसतील काय ? एकीकडे भुक सहन होईनाशी झाल्यामुळॆ मराठी (आपले नावालाच) आमदारनिवासात पण जेवायला जायची तयारी , दुसरीकडे गुजराती भोजनाची पडलेली भुरळ. 

गाडी वळली डंकन रोडला "आदर्श महाल" च्या दिशेने. 

अचानक रस्त्यात फर्माईश आली. 

"चलो अमृतसर चलते है " . 

"वाहे गुरु की, यस मॅडम , आपल्या आज्ञाचे पालन केले जाईल, आपण आज्ञा करावी आणि ह्या सेवकानी ती पाळावी (नाहीतर पोट उडवले जाण्याची भीती.)"

"ओये काके " 

.

अमृतसरी शुद्ध शाकाहारी भोजन मिळण्याचे एक  उत्तम ठिकाण.  

हे जेव्हा नुकतेच सुरु जाहले होते तेव्हा तेथे राजाभाऊ सहपरीवार जेवायला गेलेले. तेव्हा खुप आवडले होते. पण त्या वेळेपासुन का कोण जाणे परत जाणे नव्हते जमले. आज हा योग जुळुनी यावयाचा होता 

नाहीतरी बरेच दिवस झाले "छोले कुलचे " खायचेच होते, ओय ठिक है, चलो आज वो भी खाके देखते है । पण झाले भलतेच. कुलचे मागवले कोणी आणि पोटात गेले कोणाच्या ? मग राजाभाऊंना काळेकाकुंनी मागवलेले कोफ्ते खायला लागले, जे काकुंना अगदी मनापासुन आवडले होते. कोफ्ते छानच होते. आणि त्यात परत आलुकुलचा सोबत छोले. 

क्या कहना. बढीया. दिल और पेट दोनो खुष हो गये. फतेह करुनच ते दोघे समाधानाने बाहेर पडले.

जेवण झाल्यावर वरती ग्लासभर लस्सी पिण्याचा विचार होता पण पिणे नाही झाले. 

मनाला शेवटी शेवटी का होईना राजाभाऊंनी आवर घातला.












सिझलर्स

 राजाभाऊंच्या स्वयपाकघरातील फेऱ्या अचानक वाढल्या. पोटात वडवानल पेटला आहे.












हिन्दु विश्रांती गृह

 हिन्दु विश्रांती गृह


आहे अगदी साधेसे उपहारगृह, येथली पोळामिसळ फार प्रसिद्ध आहे






सप्रे

गेल्या शनिवारी अगदी अगदी नक्की ठरवलं होते, या खेपेस "सप्रे" कडे बटाटवडा आणि त्यांची "ती" चटणी अजिबात खायची नाही. दुसरे काहीतरी चाखायचे.

खरं म्हणजे मागवला होता उसळपाव, पण काहीतरी समजुतीचा घोटाळा झाला आणि मिसळ समोर आली.

जरी मिसळ आवडली असली तरी तो चटणीचा मोह टाळणे शक्य झाले नाही, मग त्या चटणीसोबत बटाटवडा.

सखी उद्योग गृह

 काळेकाकु उगीचच नाही कावत, भडकत.

"काय रे तुला घराच्या बाहेर  पडल्यापडल्या भुका कश्या लागतात? "

आता लागते खरी, त्याला काय करायचे !

आज पुन्हा एकदा "सखी उद्योग गृह " . गिरगाव चर्च शेजारी.

उत्तम ढोकळा आणि अळुवडी खाण्यासाठी. सोबत मस्तपैकी चटणी.

या ठिकाणी चविष्ट गुजराती खाद्यपदार्थ मिळतात. 

हे सारे खाल्यानंतर लक्ष सफेद ढोकळ्याकडे गेले. 

पुन्हा केव्हातरी त्यासाठी.

योकोचा बेत

 कालचीच गोष्ट.

दुपारी राजाभाऊंना एक पदार्थ खाण्याची अनावर उर्मी झाली होती. कॅंटीन मधे तो पदार्थ बनवण्यात आला होता. पण त्यांनी मन कठोर करतं तो मोह टाळला. डब्यातली गवारीची भाजी जर का खाल्ली नसती ना तर मग कठीण होते. 

काही काही वेळा एखादी इच्छा झाली असेल तर ती नंतर का होईना पण ती अनपेक्षितरीत्या अवचीत पुर्ण होते खरी.

संध्याकाळ. चायनीज जेवायला " फॅंट कॉंग "मधे जायचे ठरलेले. मधेच कधीतरी मग जागा बदलली. "डायनेस्टी "मधे मग चायनीज जेवायला जाण्याचे ठरवले. काळेकाकूं खुष झाल्या. येथले जेवण त्यांना आवडते, मग या बाबतीत आपल्या नवऱ्याशी त्यांचे मतभेद का असेना. 

पण ही जागा अनेक वेळा त्यांना हुलकावण्या देत आली आहे.

बिच्चारी, 

काल पण "डायनेस्टी " च्या दारात पोचुन पण आत जाणे झाले नाही, जाणे झाले ते बाजुच्या "योको सिझलर्स " मधे दुपारी न खालेले "सिझलर्स " खायला. 

युवराजांनी राजाभाऊंना बेक्ड बिन्स असलेले सिझलर्स मागवले.. मजा आली. 

गंमत म्हणजे ह्या योकोचा बेत त्यांनी ठरवला नव्हता.





Sunday, May 22, 2022

साई पॅलेस

 राजाभाऊंच्या अंगात कालपासुन भलताच उत्साह संचारला होता.


"महाराजा भोग" ऑबेरॉय मॉल, गोरेगाव येथे गुजराती, राजस्थानी थाळी जेवायला जे जायचे होते. गेली हजार दिड हजार वर्षे तेथे ते जेवायला गेले नव्हते. पुर्वी अंधेरीला कार्यालय असतांना तेथे वरचेवर जाणे व्हायचे.


पण नियतीला ते मंजुर नव्हते. अर्थात जे काही होते ते चांगल्याकरताच. 


हा सारा पोरांचा चावटपणा. दुसरे काय ?


गाडी फिरवली मालाडच्या "साई पॅलेस" कडे. बुफे जेवायला.


साई पॅलेसचा बुफे फार छान असतो. गेल्याच वेळी राजाभाऊंना तो आवडला होता.


अर्थात राजाभाऊंची ही सुप्त इच्छा होतीच " साई पॅलेस" मधे जायची. जेवण मस्तच होते हे काही वेगळे सांगायला नकोच. काय खाऊ नी काय नाही असे झाले होते. स्टार्ट्रसच एवढे चविष्ट होत की त्यावरुन पुढची कल्पना आली होती.


मजा आली. जीव तृप्त झाला.













Friday, May 20, 2022

"स्टेटस" नरीमन पॉईंट, मुंबई.

 "स्टेटस" नरीमन पॉईंट, मुंबई.


राजाभाऊंचे अत्यंत आवडते रेस्टॉरंट. मग तिथे गुजराती थाळी खाणे असो, पंजाबी जेवण जेवणे असो की मग दाक्षिणात्य खाद्यपदार्थ असो.


गेल्याच आठवड्यामधे राजाभाऊ तेथे डोसा खायला गेले होते, पण  प्रचंड भुक लागली असल्यामुळॆ पंजाबी जेवण जेवणे त्यांनी अधिक पसंत केले.


डोसा खाण्याची अधुरी राहिलेली इच्छा त्यांनी आज पुरी केली.


आवड्ते रेस्टोरंट, आवडता ऑनीयन रवा डोसा, अमर्यादीत सांबार व चटणी सोबत  जे एक मोठे आकर्षण असते. हवे तेवढे सांबार ओरपा ) आणि हवाहवासा वाटणारा सहवास. 


जीवनात आणखी काय हवे ?








Thursday, May 19, 2022

माठात असलेले थंडगार जल म्हणजे जणु अमृतच

 ही सोय ज्या कोणी देव माणसाने केली असेल त्याचे आभार.

भर उन्हाळ्यात उन्हाच्या तुफान झळा मारत असलेल्या तापल्या दुपारी थकल्याभागल्या जीवाला  विश्रांतीसाठी कोटा लाद्या असलेले देऊळ म्हणजे स्वर्ग म्हणायला हवे आणि माठात असलेले थंडगार जल म्हणजे जणु अमृतच.

ओझर-लेण्याद्री-जुन्नर व मग आतल्या रस्ते तुडव तुडव तुडवीत खोडद, मलटण मार्गे रांजणगाव , पुढे श्रीगोंदा, पेडगाव करत सिद्धटेक. मोरगाव आणि थेऊर.

एका दिवसात अष्टविनायक मधले सहा गणपतींचे दर्शन.




अशी काही पाचर मारुन ठेवली

 केवळ जागा मिळु नये या साठी सारा खटाटोप केला गेला. 

अशी काही पाचर मारुन ठेवली की दोघापैकी काहीही निवडले जाण्याची सुतराम शक्यता  नाही, अगदी धुसर सुद्धा नाही.  

पोटात प्रकाश किंवा विनय या दोघांपैकी कोणाच्याही मिसळीला जागा शिल्लक राहु नये म्हणुन काळेकाकांना भरपुर पोहे जबरदस्तीने खायला लावले. कसचं काय नी कसचं काय , विनयही नाही आणि प्रकाशही नाही.

 सारे मनसुबे पोह्यात वाहुन गेले.

गोविंदा

 विजय साजरा करायला ,चल आपण देवदर्शनाला जावु असे राजाभाऊ म्ह्णाले तेव्हा नक्कीच काळेकाकुंना प्रश्न पडला असेल, आपला नवरा आपण होवुन देवदर्शनाला जावु म्हणतोय.

पण आपल्या नवऱ्याला त्याचीच बायको जास्त ओळखणार नाही तर आणखी कोण.

हरे रामा हरे कृष्णा मंदिरात "गोविंदा " नामक खाद्यगृह असते हे काय तिला ठावुन नाही ?विजय साजरा करायला ,चल आपण देवदर्शनाला जावु असे राजाभाऊ म्ह्णाले तेव्हा नक्कीच काळेकाकुंना प्रश्न पडला असेल, आपला नवरा आपण होवुन देवदर्शनाला जावु म्हणतोय.

पण आपल्या नवऱ्याला त्याचीच बायको जास्त ओळखणार नाही तर आणखी कोण.

हरे रामा हरे कृष्णा मंदिरात "गोविंदा " नामक खाद्यगृह असते हे काय तिला ठावुन नाही ?

मसाला डोसा कुरकुरीत आणि मस्त होता.

आणि प्रसाद ! आता ह्या प्रसादासाठी तरी येथे बार बार जाणे होईल.

प्रकाश दुग्ध मंदिर

 कधी कधी राजाभाऊ रविवार सकाळी प्रकाश दुग्ध मंदिर , सिक्का नगर, फडके वाडी गणपतीच्या देवळासमोर , मधे दही मिसळ खायला जातात.




अब की बार उकडीचे मोदक

 आज संकष्टी. अब की बार उकडीचे मोदक नाही खायला मिळाले म्हणुन राजाभाऊंचे मन काहीसे खट्टु झालेले.

पुण्याच्या मुक्कामी एखाद्या संध्याकाळी बेत ठरलेला असरो. नवसह्याद्रीत "रुची " मधे काहीबाही खायला जायचे मग बाजुला "उमिया कच्छी दाबेली " मधुन मस्त दोन दाबेल्या घ्यायचा. 

आज कार्न पॅटीस खावुन झाले, पावभाजी खावुन झाली, दोन दाबेल्या खावुन झाल्या. तरी मोदक नसल्यामुळे  मन तृप्त नव्हते झाले. अचानक त्यांची नजर बाजुच्या "सर्वेश " कडे वळली.

गणपती बाप्पा प्रसन्न झाले. 

उकडीचे मोदक.

मोहाला शरण जातांना

 कठोर परिश्रम करुन गेल्या चार महिन्यात बांधलेले संयमाचे बांध जेव्हा एका मागोमाग एक करत ढासळत रहातात तेव्हा.

भोगा आपल्या कर्माची फळं, राजाभाऊ, भोगा. 

आपलेच हात आणि आपलचं तोंड, मग त्याची सजा पोटानी भोगायलाच हवी नाही का ! 

बुलंद किल्याची पहिली तटबंदी कोसळली ती गोरेगावच्या "ग्रॅंड सरोवर" मधे. 

मोहाला शरण जातांना माणसाला वाटत असते मी तो मोह माझ्या ताब्यात ठेवला आहे. पण तो त्याचा भ्रम असतो ही गोष्ट लगेचच दोन दिवसांनी गोरेगावच्याच ओबेरॉय मॉल मधल्या "बी बी सी " मधे पनीर व चीझ रहित सिझलर्स खातांना लक्षात येते. 

मग परत तिसऱ्या दिवशी केवळ नाईलाजच झाला आहे, भुकेपोटी एका ऋषींनी तर कुत्राही खाल्ला होता हे मनाला समजवत "राधाकृष्ण" मधे अर्धाकच्चा रवा डोसा खाल्ला जातो आणि तो सुद्धा "फुड पॉईंट" मधे बटाटा वडा खावुन सुद्धा पोट न भरल्यामुळे.

माणसाचा आणखीन एक भ्रम असतो. हे सारे थांबवणॆ माझ्याच हातात आहे, मी ते कधीही ते थांबवु शकतो. हा पण भ्रम आहे हे मग त्याच्या दुसऱ्याच दिवशी मालाडमधे "जाफ्रन "मधे बिर्याणी खातांना लक्षात येवु लागते.

गेले तीन दिवस आपल्या कर्माची फळं भोगत राजाभाऊ घरी बसले आहेत. 

आतबाहेर, आतबाहेर करत. 

आता तरी शहाणॆ व्हा, राजाभाऊ, शहाणॆ व्हा. सोसवील एवढेच करा.

गुलाटीस स्वीट्स आणि स्नेक्स

 राजाभाऊंना तसे अधुनमधुन आहारनियंत्रणाचे झटके येत असतात.  असाच एक मनोनिग्रह राजाभाऊंनी गेल्या आठवड्यामधे केला आणि आजच्या दिवशी त्यांच्या तपाचा भंग करण्यासाठी त्यांना परमप्रिय असणारे छोलेभतुरे समोर आले सोबत जिलेबी घेवुन.

 हे छोलेभतुरे बघुन जरी आज राजाभाऊंचे मन पाकुळले असले तरी त्यांनी आज तरी तेथे काहीच खाल्ले नाही. केवळ आपल्या सहकाऱ्यांना सोबत करण्यासाठी ते त्यांच्याबरोबर गेले होते.  

भविष्यात राजाभाऊ  "माझे सत्याचे प्रयोग " करतच रहातील ह्याची गॅरेंटी कोणी द्यावी ?

हे दुकान खुप छान आहे. भावले. आवडले.













Tuesday, May 17, 2022

 राजाभाऊंच्या कुठे जेवायला जाणार, कुठे जेवायला जाणार ह्या सतवणाऱ्या विचाराला संध्याकाळी पुर्णविराम मिळाला.

"कलिंदा " ह्या ठिकाणी जेवायला जायचे हे कळल्यावर आनंद झाला. एक तर नविन जागा, पॉश असे रेस्टॉरंट परत नविन पद्धतीचे Cantonese जेवण ट्राय करायला मिळणार.

जेवण व जागा दोन्ही खुप आवडल्या. आयुष्यातले चार क्षण फार आनंदात गेले.